Şiir ve video oyunları apaçık bir arkadaş gibi görünmeyebilir. Onların klişeleri kuzenleri neredeyse öpemiyor: Haki giydirilmiş oyunlar, eğilmiş silahlar; Şiir bere takıyor, pencereden bir geyiğe bakıyor. Yine de, bu iki sanat formu yeni ve beklenmedik şekillerde buluşuyor, artan sayıda geliştirici ve yazar işbirliği yapıyor, fikirleri paylaşıyor ve her iki kampta da tozu dumana katan projeler yaratıyor.
İlgili Desire Machines'e bakın: Apple Watch gibi giyilebilir cihazlar moda ve seks diline nasıl giriyor? Dijital distopyalar: Sanatçı Lawrence Lek ile röportaj Minecraft nedir? Hem çocukları hem de yetişkinleri sanal blok oluşturmaya bağlayan küresel çılgınlığı keşfediyoruz Annemin Evi
Dörtlük anlamı fikrine baktık, tam anlamıyla girebileceğiniz bir oda, dediler. Şiirin yapısına, içinden geçip keşfedebileceğiniz, inşa edilebilecek ve parçalanabilecek bir şey olarak baktık. Labirent fikrini, aynı yerde başlayıp biten, ancak yolcuyu bir şekilde değişmiş bırakan bir yapı boyunca bir hareket olarak denedik.
Odaları keşfetmek Annemin Evi sanki her dörtlük parçasını ayırıyor, ipuçlarını bir araya getirmeye çalışıyormuşsunuz gibi - yalnızca bağlantısız bir sonraki alana doğru sürüklendiğinizde bu hedefin gizlenmesi için. Şiirin Bennett’in ölümcül hasta annesine bakma ve sevilen birinin hayatından yarım hatırlanan anıları yeniden yaşama deneyiminden ilham aldığını düşündüğünüzde, şiiri bu şekilde haritalamak mantıklı geliyor.
Diğer oyunlar, metin ve mekan arasında benzer bir ilişkiyle oynandı. Sevgili Esther The Chinese Room, oyuncuyu Hebrid'deki bir adaya götürür ve alanlar arasında hareket ederken rastgele seçilen bir harf parçalarını ortaya çıkarır. Eve gitti by Fullbright dergi kayıtları aracılığıyla boş bir aile konağına bir anlatıyı eşler. İrrasyonel Oyunlar ’ Bioshock sualtı şehri Rapture'nin çöküşünü toplanan ses kasetleriyle anlatıyor. Metin parçalarıyla bir hikaye anlatmaya yardımcı olmak bir şeydir, ancak oyunlar ve şiir arasındaki örtüşmeyi kasıtlı olarak araştıran bir parçanız olduğunda, bu ilişkinin her iki tarafını nasıl haklı çıkarırsınız? Önce ne gelir, şiir mi, oyun mu?
Bu parça için, arasındaki ilişkiMinecraftBennett ve Clarke, şiirin geliştirilme biçiminin ayrılmaz bir parçası olduğunu söyledi. Parçanın teması ve son metnin teması planlanan bir şey olmasa da, bu oda ve hareket fikrini şiir aracılığıyla keşfettikçe, anlam taşıyan, her ikisinin de türevi haline gelmeyen bir şey yaratmak istediğimiz ortaya çıktı. oyun yönü veya şiir.
Şairler ve oyuncular
Dünyasına bir şiir getirirkenMinecraftnasıl olduğuna dair daha iyi bir fikir edinmek için, Bennett ve Clarke’ın projesinin oyun perspektifinden öne çıkmasını sağlar. Annemin Evi bir şiir olarak devam ediyor Faber tarafından yayınlanan şair Jack Underwood'a ondan ne yaptığını sordum.
Bunun eğlenceli olduğunu söyledi. Odalar ve şiirler arasındaki bağlantı, kıtalar fikri kadar eskidir ve şiirlerin, okuyucunun hayal gücü için bir yerleşim yeri yaratan bir şair temelinde işlediği duygusu bana hitap ediyor, bu yüzden bu fikrin biraz daha ileri götürüldüğünü görmek güzeldi. kelimenin tam anlamıyla.
(Yukarıda: Jack Underwood)
Underwood'a kendi şiirlerinden birinin oyununu nasıl yapacağını sorduğumda, oyuncu katılımının büyük bir etkiye sahip olacağını açıkça belirtti. Şiirin kelimeleri ve şekli gibi belirli parametreleri sağlayacağını, ancak aynı zamanda oyuncuları kendi duygu ve deneyimlerine uyum sağlamak için çevreyi manipüle etmeye teşvik edeceğini söyledi.
Bir şiirin okuyucunun katılımına dayanan bir diyalog olduğu fikrini denemek ve geliştirmek isterdim. Belki okuyucu hiçbir şey yapmasaydı dünya karanlığa dönerdi. […] Esasen bir şiir veya antolojiyi tam anlamıyla keşfetme fikrini seviyorum. Bir oyunun aslında bir antolojiye daha çok uyabileceğini düşünüyorum: şiir başına bir oda. Bu harika olabilir.
Underwood'un işaret ettiği gibi, bir şiiri katılıma dayanan bir nesne olarak düşünmek yeni bir fikir değildir - sayfadaki kelimelerin okuyuculara ihtiyacı vardır ve her okuyucu, bireysel düşünceler ve çağrışımlarla dolu bir zihin getirir. Şiirin bu yönünü video oyunlarının interaktif doğasıyla birleştirdiğinizde, bir diyalog olarak bir şiir fikrini gerçekten yürütme fırsatınız olur. Yine de bununla ilgili sorunlar var. Örneğin, işte Underwood’un şiirlerinden biri. hibedergi .
google takvimini görünüm 365 ile senkronize et
Aşk şiiri
Sokaklar yumurta kızartmak istiyor gibi görünüyor
kendi başlarına. Seni düşünüyorum ve gidiyorum
ondan kaşınıyor. Burun kanaması görmeyi bekliyorum
sıcak, sarı kaldırımda. Her düşünce
bir at sineği. Sen burada değilken ben konsantre oluyorum
güvenli bir yere varmak; ve ne zaman vardığımda
güvenli bir yerde, sen eve gelene kadar günü kemirdim.
Oyuncu katılımına dalacaksak, bunu nasıl oyuna dönüştürebiliriz? Underwood'un önerdiği gibi, oldukça gerçekçi bir yoldan gidersek, sarısı sarısı levhalarla kaplı sanal bir cadde yapabiliriz. Şiir okunur. Oyuncu ne yapmalı? Belki şiirin dediği gibi güvenli bir yere gitmeye konsantre olmalılar ve oraya vardıklarında oyun sona erecek. Ama ya yapmazlarsa? Ya oyuncu sokakta kalmaya ve at sineklerini avlamaya karar verirse? Deneyimin bir diyalog olması gerekiyorsa, oyuncunun söz hakkı olması gerekmez mi? Ama yaparlarsa şiiri değiştirir mi?
(Yukarıda: Fullbright tarafından Eve Gone)
Sayfadaki kelimelerin belirli bir kararlılığı vardır. Sanal bir ortamda oyuncular tarafından her türden farklı yönlerde kalıplanabilen, şekillendirilebilen ve çekilebilen bir şiire --belki de çok gerçek anlamda - sahip olduğunuzda, şairin orijinal niyetinin oyunun dışına itilmesini nasıl önleyebilirsiniz? Ve şiir banyo suyuyla birlikte dışarı atılırsa, bunun bir önemi var mı?
Kelime yoksa hala bir şiir mi?
Bu sorulara cevap veren bir geliştirici Tom Betts. Doktora eğitimi sırasında Betts, oyunlar ve yüce arasındaki ilişkiyi araştıran bir dizi proje geliştirdi - kökleri sizden çok daha büyük bir şeye yakın olmaktan aldığınız korku ve dehşet hissine sahip bir fikir, bu şey fiziksel bir şey mi? bir dağ gibi veya zaman kavramı gibi soyut bir şey.
Betts'in projelerinden birinde, Harabelerde Oyuncu, Romantik manzara ressamları gibi gotik harabelerle kaplı, prosedürel olarak oluşturulmuş bir adaya yerleştirilir. Oyuncunun bu harabelerin etrafında kendi yolunu bulması, merkezi bir kuleye ulaşması gerekir ve oyun ilerledikçe, eski bir Roma şiirinden alıntılar oyuncuya okunur.
Betts, oyunun soyut kavramlarını (yüce fikirler, permütasyon ve algoritmalar) iletmek için şiirsel bir anlatı veya çerçeve bulmaya çalıştığımı söyledi. Lucretius'un destansı şiiri, Nesnelerin Doğası Üzerine mükemmel bir şekilde uyuyor çünkü üretken yaratım ve çalışmamla birlikte araştırdığım bilinmeyen amaç temalarını tartışıyor. Şiirin parçaları oyun dünyasına dağılır ve oyuncu ilerledikçe ortaya çıkar. Bu, şiir deneyiminin, tıpkı dünya mimarisinin her oyun için yeniden düzenlenmesi ve yeniden oluşturulması gibi, biraz da bir remiks gibi olmasına neden olur.
Betts için, oyunda şiire bakmanın iki yolu vardır. Bir yandan şiire benzeyen, şiir gibi çıkan ve şiir gibi kokan Lucretius'un şiirleri var. Öte yandan, oyunun kendisini oluşturan algoritmalara sahipsiniz. Betts, bir kağıt parçası üzerindeki kelimelerin ve kıtaların yapısını, kodu oluşturan sembollerin yapısıyla karşılaştırdı. Şiir, çoğu düzyazı olmayan bir şekilde yapıyla ilgilenir, bu, varlıkların ve eylemlerin genel bir deneyim oluşturmak için tekrarlandığı ve yeniden düzenlendiği oyun tasarımı ve programlamanın belirli yönlerini yansıtır, dedi.
(Yukarıda: Tom Betts'in Harabelerinde)
Oyuncu, şu dünyayı keşfedebilir ve ilerleyebilir Harabelerde , ancak oyunun manzarasının yarı rastgele hale getirilmiş yapısını belirleyen kod, nihayetinde o deneyimi yapılandıran şeydir. Bu, esasen şairi geliştirici rolünde yeniden canlandıran, oyuncu ve şair arasındaki diyaloga bakmanın bir yoludur. Şairi mimar, oyuncuyu da sakin rolüne koyar. Şair evi inşa eder, ancak oyuncu mobilyayı hareket ettirebilir.
Hidetaka Miyazaki’nin Kan yoluyla bulaşan ve Karanlık ruhlar serileri bu şekilde çalışan oyunlara harika örneklerdir. Sözlü metin biçiminde çok az şey var ve bunun yerine oyun dünyasındaki tarih ve ilişkiler nesneler, çevresel detaylar ve oyun mekaniği aracılığıyla anlatılıyor. Ama bu şekilde bir hikaye anlatmak, şiir anlatmakla aynı şey midir?Fransız şair Paul Valéry bir keresinde şöyle yazmıştı: Şiir, dans etmektir, yürümektir. Bu denklemin sanal dünyalarda nasıl çalıştığını merak ediyorum.
Durum ne olursa olsun, Bennett ve Clarke, Underwood ve Betts'in kaçınmak istedikleri bir şey, edebiyat ve oyunların beceriksizce bir araya getirilmesidir. Şairler ve geliştiriciler işbirliği yapmak istiyorsa, bir ortamı diğerine sabitlemekten daha fazlasına ihtiyacı vardır. Betts, [şairler ve geliştiriciler arasındaki işbirliğini] şairlerin sadece oyun 'altyazılarını' ya da giriş / çıkış metinlerini yazdıklarından daha entegre bir şekilde görmek isterim. Şiirde zengin bir belirsizlik tarihi ve yapısal deneyler var, bence belli bir tür oyun tasarımıyla iyi işliyor.
İlgili Desire Machines'e bakın: Apple Watch gibi giyilebilir cihazlar moda ve seks diline nasıl giriyor? Dijital distopyalar: Sanatçı Lawrence Lek ile röportaj Minecraft nedir? Hem çocukları hem de yetişkinleri sanal blok oluşturmaya bağlayan küresel çılgınlığı keşfediyoruz Geliştiriciler ve yazarlar güçlerini birleştirerek, her ortamın nasıl çalıştığını öğrenerek ve her ikisinden ödünç alarak şair ve geliştirici, okuyucu ve oyuncu rollerini yeniden şekillendiriyorlar. Deney, belirsizlik ve etkileşimi kucaklayarak, aşağıdaki gibi projeler
