Baskı renklerinizi ekranda gördüklerinizle eşleştirmek karanlık (veya açık mı olmalı?) Bir sanattır. Kendi cihazlarına bırakıldıklarında, Canon Pixma Pro-100 gibi pahalı, üst düzey yazıcılar bile çelik grisini çamurlu kahverengiye, ten tonlarını korkunç pembelere ve hassas renk tonlarını tek bir yumuşak püre haline getirebilir. Ancak doğru ince ayarlarla fotoğraflarınızın görünümünü dönüştürebilirsiniz. Ayrıca bakınız: Meraklılar ve profesyoneller için en iyi yazıcı hangisidir?
oyunlar nintendo anahtarında oynanabilir mi
Maksimum renk doğruluğuna ulaşmak sabır, farklı renk yönetimi modlarını anlamak ve az miktarda deneme yanılma gerektirmez.
Burada tüm renk yönetimi tekniklerini ele almayı umamayız, ancak burada ekran ve baskı renklerini eşleştirme ve Photoshop'ta bulunan farklı renk yönetimi modları için hızlı bir kılavuz var.
Ekran kalibrasyonu
Renk doğruluğuna ulaşmanın ilk adımı, monitörünüzün doğru şekilde kalibre edildiğinden emin olmaktır. Testlerimiz için, bir Eizo ColorEdge CG276 ekran kullandık, ancak çoğu ev fotoğrafçılığı meraklıları, emrinde bu tür üst düzey ekipmanlara sahip olacak kadar şanslı olmayacak. Neyse ki, olmayanlar için bir dizi seçenek var.
İlk, en temel adım, artık Windows'ta yerleşik olarak bulunan ekran kalibrasyonu araçlarını kullanmaktır. Başlat'a tıklayın ve kalibrasyon için arama yapın; Windows 7 ve 8'de Ekran rengini kalibre etme seçeneğine sahip olmalısınız (yoksa Denetim Masası | Görünüm ve Kişiselleştirme | Ekran üzerinden gidin). Bu araçlar oldukça temeldir, ancak gama, parlaklık, kontrast ve renk dengesi ile ilgili önemli sorunları gidermeye yardımcı olmalıdır.
Fotoğrafçılığını ciddiye alanlar, özel kalibrasyon donanımına yatırım yapmak isteyebilir. PC Pro laboratuvarlarında test ettiğimiz monitörler, yaklaşık 160 £ fiyatla satılan X-Rite i1Display Pro ile kalibre edildi. Bu disk boyutunda kalibratör ekranınızda durur ve sağlanan yazılımı kullanarak ekranınızın mümkün olan en iyi renk sıcaklığına, parlaklığa, karşıtlığa ve gama değerine ayarlanmasını sağlayabilirsiniz.
Monitörünüzün renk doğruluğuna güvenmiyorsanız, ancak daha iyi bir ekran veya donanım kalibratörüne yatırım yapmak istemiyorsanız, evinizde kullanabileceğiniz kalibre edilmiş bir ekranınız olabilir: tabletiniz veya akıllı telefonunuz. Günümüzün ileri teknoloji mobil cihazlarının çoğu, şaşırtıcı renk doğruluğu sağlamak için fabrikada ayarlanmıştır.
Görüntüleme uzmanları DisplayMate (pcpro.link/244dpmate) hangisinin en iyi görüntü kalitesini sağladığını belirlemek için düzenli olarak tablet ekranları testi gerçekleştirir: Önde gelen üç tabletin doğruluğu hakkında nispeten yeni bir rapor, Amazon Kindle Fire HDX 8.9in ve orijinal iPad Air'in her ikisinin de sunduğu sonucuna varmıştır. Yalnızca diğer tabletlerden daha iyi olmakla kalmayan, aynı zamanda çoğu HD TV, dizüstü bilgisayar ve monitörden çok daha iyi olan birinci sınıf görüntü kalitesi, mutlak renk doğruluğu ve doğru görüntü kontrastı. Aslında, bazı küçük kalibrasyon ayarlamalarıyla, ikisi de stüdyo referans monitörü olarak nitelendirilebilir.
Fotoğrafları baskıya göndermeden önce renk doğruluğunu kontrol etmek için önce iPad'lerine indiren profesyonel fotoğrafçılar tanıyoruz. Alternatif olarak, iPad'inizi ve monitörünüzü ekrandaki aynı görüntü ile yan yana sıralayabilir ve monitörünüzün ayarlarını değiştirerek renkleri olabildiğince yakından eşleştirmeye çalışabilirsiniz.
Yazılım ayarları
Ekran renk doğruluğunu sıraladıktan sonra, yazıcı üzerinde çalışma zamanıdır. Kullanabileceğiniz renk yönetimi seçenekleri yelpazesi, yazıcının gelişmişliğine bağlı olacaktır. En üstte, Epson Stylus Pro 4900 Windows sürücüleri, eksiksiz bir renk yönetimi ayarları yelpazesi sunar ve cihaz, maksimum renk doğruluğu için isteğe bağlı bir X-Rite spektrofotometre ile bile donatılabilir.
Windows 10 cfg dosyası nasıl yapılır
Bu arada Canon Pixma Pro-100, kendi yazılım paketinde Photoshop için bir renk yönetimi eklentisi içerir; bu eklenti, Photoshop'ta halihazırda sağlanan yazdırma seçeneklerinden çok daha ileriye gitmese de, ayarları değiştirmek için yararlı bulduk.
Genel olarak, en tutarlı sonuçları, yazıcının tüm otomatik renk yönetimi araçlarını kapatarak ve Photoshop'un renk yönetimini gerçekleştirmesine izin vererek elde ettiğimizi gördük. Bu kuralın birkaç istisnası vardı, özellikle yüksek kaliteli yazıcılarda siyah-beyaz fotoğrafçılıkta, ancak mümkünse görüntüleme yazılımında kontrolü ele almak genellikle en iyisidir.
Photoshop’un yazdırma ayarları, farklı görüntü türleri için en iyi sonuçları elde etmek için denemeniz gerekebilecek bir dizi renk yönetimi seçeneği sunar. Aşağıda açıkladığımız dört tür oluşturma amacı vardır.
Algısal: Bu ayarı en sık kullandık ve test fotoğraflarımız için en tatmin edici sonuçları veren ayar buydu. Algısal renderleme, insan gözü için doğal olarak algılanmaları için renkler arasındaki görsel ilişkiyi korumayı amaçlar. Yazılım, yazıcının renk gamının dışında kalan renkleri geri çekmek için kararını kullanacak ve spektrumun bir kısmını etkili bir şekilde sıkıştıracaktır. Bu, görüntülerin doygunluğunu azaltma eğilimindedir, ancak özellikle cilt tonlarını hoş bir şekilde gerçekçi bir kalitede bırakır.
Bağıl kolorimetrik: Bir görüntüdeki tüm renkleri değiştirerek daha doğal görünmelerini sağlayan algısal modun aksine, göreceli kolorimetrik, renkleri tam olarak eşleştirmeyi hedefler. Yazıcının gamutunda olmayan görüntüdeki renkler, olabildiğince yakından eşleştirilecektir. Bu, gamut dışı renklerin hepsinin aynı renkle eşlendiği ve şeritlenmeye neden olabileceği anlamına gelebilir. Diğer taraftan, yalnızca dar bir renk yelpazesinden oluşan bir görüntünüz varsa (örneğin, bir kaya yüzünün yakın plan fotoğrafı), göreli renkölçüm, algısal renk gamından çok kahverenginin ince tonlarını koruyacaktır.
snapchat, bir hikaye 2020 kaydettiğinizde haber verir mi
Mutlak kolorimetrik: Göreli kolorimetriğin aksine, mutlak mod, renkleri eşleştirmeye çalışırken ekranınızdaki arka ışık için hiçbir telafi sağlamaz. Bu modda, kağıda basılan renkler, ekranda gözünüzle görebildiğinizden muhtemelen çok farklı görünecektir. Bu mod, büyük ölçüde logolarda ve grafiklerde belirli renkleri yeniden üretmek için tasarlanmıştır ve fotoğrafçılıkta kullanılmak üzere tasarlanmamıştır.
Doyma: Adından da anlaşılacağı gibi, bu ayar, bazen renk doğruluğu pahasına bir görüntünün doygunluğunu korumayı amaçlamaktadır. En çok grafik veya çizelgelerin sayfadan fırlamasını sağlamak için kullanışlıdır, ancak aynı zamanda renkleri patlatmak istediğiniz belirli fotoğraf türlerinde de etkili olabilir.
Tüm bu ayarlarla, bir deneme yanılma unsuru vardır. Bazen algısal modda yazdırıldığında düz görünen bir görüntü göreceli kolorimetrik olarak hayata geçirilebilir veya bunun tersi de geçerlidir. Bir süre sonra, yazıcınızda hangi ayarın hangi tür fotoğrafla en iyi şekilde çalışacağını hissedeceksiniz. Ancak emin değilseniz, daha büyük bir baskıda mürekkep ve kağıt israf etmeden önce küçük bir deneme baskısı yapmak akıllıca olacaktır.
