Çok fazla saat çalıştığınızı hissediyor musunuz? Belki de çalışma saatleriniz sizi çalıştırıyor.
1930'da, ekonomist John Maynard Keynes (Keynesyen ekonomi ününden) yazdı torunlarının neslinin muhtemelen haftada sadece 15 saatlik çalışma saatlerine sahip olacağını söyledi. Muhtemelen fark ettiğiniz gibi, bu olmadı. Aslında, iş ve ev hayatını düzgün bir şekilde ayırma şeklimiz giderek bulanıklaştı, çalışma saatleri artık sabah 9'dan akşam 5'e kadar - ya da aslında ofisin kendisiyle sınırlı değil.
İlgili bölüme bakın Londra, İngiltere'deki teknoloji girişimleri için en iyi yer mi? Neden kaba bir çalışan tüm işletmeyi çökertebilir Neden tüm işletmelerin e-postalarını bırakması ve Slack'i sevmeyi öğrenmesi gerekir? 2017 yılında,
Keynes'in öngörüsünün gerçekleşmemesinin sebebinin durumun değişmesinden kaynaklandığını düşünebilirsiniz. Otomasyona rağmen, hala yapacak çok şey var ve bunları yapmak için gün içinde çok az saat var. Çok çalışmazsak ekonomimiz batar. Ancak sıkı çalışma, gelişen bir ekonominin garantisi değildir: Yunanlılar, gibi Forbes notlar, aslında haftada ortalama 42 saatle AB'de en uzun saatler çalışıyor ve tam olarak Avrupa'nın en zengin ülkesi değiller.
İsveç deneyi
Forbes listesinde olmayan İsveç, ancak bugün yeni bir tane derlenecek olsaydı, dibe yakın olurdu. Geçen hafta itibariyle, İsveçliler çalışma gününü sekiz saatten altı saate indirdi . Umursamaz? Hiç de değil: yanlarında hem araştırma hem de ilk elden kanıtlar var.
Birincisi, 13 yıl önce altı saatlik günlere geçiş yapan Göteborg Toyota servis merkezleri var. Şimdi, bunun daha mutlu çalışanlar ve daha düşük personel devri ile sonuçlandığını duyduğunuzda şaşırmayacaksınız, ancak belki de şunu belirtmek daha şaşırtıcıdır. karlar %25 arttı .
Araştırma, yalnızca uzun çalışma saatlerinin daha fazla çıktıya eşit olmadığını değil, aynı zamanda aslında genellikle daha azına yol açtığını buldu.
Tesadüf diyebilirsiniz. Korelasyon (düşen saatlerle birlikte artan kârlar) nedensellik ile aynı şey değildir (daha az çalışmak artan kârlara yol açtı). Tamam, hadi yeterli miktarda olan araştırmaya geçelim. İlk olarak, biraz daha fazla korelasyonu affederseniz, bu grafikten İktisatçı gösteriler daha uzun çalışma saatleri ile daha düşük üretkenlik arasında güçlü bir bağlantı olduğu ve bağlantının nedensel olduğu görülüyor. Bu 2011 sentez makalesi üretkenlik ve uzun saatler arasındaki ilişkiye baktı ve sadece uzun saatlerin daha fazla çıktıya eşit olmadığını değil, aslında genellikle daha azına yol açtığını buldu.
uygunsuz gerçek
Şeylerin yüzeyinde, bu çılgınca görünüyor. Daha fazla saatle daha fazlasını yapabilirsin, değil mi? Bu teknik olarak doğru, ancak yorgunluk ve vücudumuzun sınırlamaları ile birleştiğinde, gerçek şu ki, daha fazla saatimiz olması, onları doldurmada çok verimli olacağımız anlamına gelmiyor. Çalışma, o kadar çok şey yapmıyorsunuz ve yaptığınız şeyin yeniden yapılması gerekebilir.
Daha kısa çalışma saatleri ile daha fazla üretkenlik arasındaki bağlantı 150 yılı aşkın bir süredir gözlemlenmektedir.
Aynı şekilde, bu rapor Avrupa Vakfı, esnek çalışma saatlerine veya yarı zamanlı rollere sahip olanların hem daha mutlu hem de daha üretken olduğunu buldu. Harvard İşletme İncelemesi Hatta yöneticilerin 80 saat çalışanlarla öyleymiş gibi yapanlar arasındaki farkı ayırt edemediğini belirten bir araştırmaya atıfta bulunuyor. Avrupa Vakfı'nın araştırmasına göre tatlı nokta, haftada 30 çalışma saati olacaktır. Bu, Keynes'in öngördüğünün hala iki katı, ancak Batı ortalamasından belirgin şekilde daha az.
Yakın zamanda değişim için nefesinizi tutmayın: Daha kısa çalışma saatleri ile daha yüksek verimlilik arasındaki bağlantı 150 yılı aşkın bir süredir gözlemlenmektedir. Parlamento, 1848'de çalışma gününü on saate indiren bir yasa çıkardı ve üretkenliğin çarpıcı biçimde arttığını gördü. 1890'larda, işverenler ortalamayı sekiz saate düşürdüler ve çıktı bir kez daha iyileşti. Ama sonra durduk ve saatler yavaş yavaş tekrar yükseldi.
İşkolikliğin bizim için gerçekten kötü olduğunu duymak sizi şaşırtmayacaktır. Stres bir şeydir, ancak bir University College London'dan eğitim 600.000'den fazla kişinin verilerini değerlendiren bir araştırma, haftada 55 saat veya daha fazla çalışmanın, insanları 35-40 saat aralığında olanlara göre felç geçirme olasılığını %33 daha fazla yaptığını buldu. Üstelik, daha yüksek gruptakilerin koroner kalp hastalığı geliştirme olasılığı da %13 daha fazlaydı. Oh, ve bundan bahsetmiş miydim bilim adamları buldu Stresli iş tükenmişliğinin, gelecekte stresle başa çıkmayı zorlaştıran sinirsel değişikliklere yol açabileceğini?
Peki neden hepimiz bu kadar çok çalışıyoruz?
Burada rol oynayan birçok faktör var: politik, kültürel, psikolojik, teknolojik ve sosyolojik.
İşletmenin mecazi sağlığı ve çalışanların gerçek sağlığı için kötüdür ve aslında herhangi bir somut fayda sağlamaz. Neden araştırmaya dikkat etmedik ve bu konuda bir şeyler yapmadık?
gmail'de yalnızca bir e-postayı nasıl iletebilirim?
Burada rol oynayan birçok faktör var: politik, kültürel, psikolojik, teknolojik ve sosyolojik. Bunlardan herhangi birinin üstesinden gelmek mümkün olabilir, ancak birlikte, görmezden gelinmesi daha kolay olan garip karışık bir paket olarak gelirler.
Teknolojik problemlerle başlayalım. Yüzeyde, teknoloji verimli çalışma yeteneğimizi geliştirdi ve her şeyi kolaylaştırdı. 1970'de bir ofiste çalışıyorsanız ve acil bir şey gelirse, aramayı cevaplamak için masanızda olmanız gerekirdi. Orada değil? Çok kötü, sabah 9'da tekrar arayın. Bekleyebilir. Bugünlerde, muhtemelen bir iş cep telefonunuz var - ve olmasa bile, böyle bir olasılık için e-postanızı kontrol ediyor olabilirsiniz. Bunlar muhtemelen yılda toplamda çok fazla saat tutmaz, ancak iş hayatı ile ev hayatı arasındaki çizgiyi, bir mola artık bir mola gibi görünmediği ölçüde etkili bir şekilde bulanıklaştırır.
Kültürel olarak, çalışma ne kadar değerli olursa olsun, çok çalışmak başarı ve ahlaki karakterle iç içedir.
Bir de tabii sosyolojik baskılar var. Bir yöneticiyseniz ve bariz bir şekilde uzun saatler çalışan ve geç kalan rakiplerinize bakarsanız, kültürel bir değişimi ve araçları erkenden deneyen ve başlatan ilk kişi gerçekten siz olacak mısınız? Ya işe yaramazsa ve büyük kayıplara ya da daha kötüsüne neden olursanız? Riskten kaçmak ve ana akım ortodoksiye devam etmek daha iyidir. Aynı şekilde, hiçbir işçi, tüm işlerini bitirmiş olsa bile, saat 15.30'da kapı çalan kişi olmak istemez. Bu sadecegörünüyorkötü - sadece bu makaleyi yazmak, bitirmek için geç kalsam bile, beni çalışmaktan hoşlanmayan bir tembel olarak gösterme riski taşıyor.
Bu da bizi kültüre getiriyor. Kültürel olarak, çalışma ne kadar değerli olursa olsun, çok çalışmak başarı ve ahlaki karakterle iç içedir. Protestanlık artık yol gösterici teolojik eğilim olmayabilir ve ebedi lanetten kaçınmak artık itici bir teşvik olmayabilir, ancak Protestan çalışma etiği canlı ve iyi durumda ve çoğu zaman en önemli şey olduğu iddia ediliyor. kapitalizmin temel taşı . Bu, siyasi söylemle destekleniyor – 2015 genel seçimlerinde çalışkan aileler ifadesini kaç kez duydunuz? Çalışkan ailelerin o kadar da ince olmayan alt metinsel anlamının hak ettiği yaygın olarak kabul edilmektedir. Şimdi aynı politikacıların daha kısa çalışma saatleri için tartıştığını hayal edebiliyor musunuz? Rakipleri onları canlı canlı yiyeceklerdi.
Her şey biraz saçma, gerçekten - ve sadece bilimsel araştırmalar mali açıdan mantıklı olacağını öne sürdüğü için ya da hayattan çok daha fazlası ve çalışmaktan daha işleyen bir toplum olduğu için değil. Daha kısa çalışma saatleri ile insan sınırlamalarını kabul etmek, gerçekten baş edemeyen şirketlerin fazladan personel kiralaması gerekeceği anlamına gelir, bu da işsizliği azaltacak ve hazine için daha fazla vergi anlamına gelecektir. Tamam, bu kasıtlı olarak basit, ama siz anladınız.
Tüm bunlar, altı saatlik iş günü girişimi yasalaşmadan önce İsveç hükümeti tarafından dikkatlice düşünülmüş olacak ve umarım diğer ülkeler olanları yakından izliyor olacaklardır. Değilse, biyolojimiz nihayetinde sadece kendimizi kandırdığımızı garanti etse bile, insanüstü bir şekilde üretken görünmek için kafamızı bir tuğla duvara çarpmaya devam edeceğiz. Ve belki de yöneticilerimiz.
Görüntüler: Steve Davidson , Tom Sayfası Ben Sutherland , x1Brett , Kelly Schott ve William Tavares Creative Commons altında kullanılır
